Mieczysław Szostek, urodzony 20 września 1933 roku w Legionowie, a zmarły 16 listopada 2021 roku w Warszawie, był znaczącą postacią w polskiej medycynie.
Pełnił rolę profesora nauk medycznych oraz był posłem na Sejm PRL IX kadencji. W latach 1981–1990 pełnił funkcję przewodniczącego Rady Narodowej w Warszawie, a jego kariera zawodowa jest godna uwagi.
W okresie 1980–2003 Mieczysław Szostek zarządzał Kliniką Chirurgii Ogólnej i Chorób Klatki Piersiowej Centralnego Szpitala Klinicznego Akademii Medycznej w Warszawie. Aktualnie placówka ta funkcjonuje jako Klinika Chirurgii Ogólnej, Endokrynologicznej i Chorób Naczyń Centralnego Szpitala Klinicznego Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.
Życiorys
Mieczysław Szostek był synem Tomasza i Marianny. Do 3 września 1939 roku mieszkał w Legionowie, skąd po wybuchu II wojny światowej przeprowadził się w okolice Siedlec. W tym właśnie miejscu ukończył zarówno szkołę podstawową, jak i średnią, co stanowiło ważny krok w jego edukacyjnej ścieżce. W latach 1952–1958 kształcił się na Akademii Medycznej w Warszawie, gdzie zdobył niezbędne umiejętności i wiedzę, które przyczyniły się do jego późniejszej kariery zawodowej.
Po zakończeniu studiów rozpoczął pracę w I Klinice Chirurgicznej Akademii Medycznej, która była prowadzona przez prof. Jana Nielubowicza. Po uzyskaniu specjalizacji I stopnia z chirurgii ogólnej w 1963 roku, dwa lata później zdobył II stopień, a także uzyskał doktorat na podstawie pracy poświęconej „Rekanalizacji zakrzepów żylnych”.
Miedzy 1964 a 1965 rokiem Szostek był stypendystą British Medical Council, co umożliwiło mu odbycie zaawansowanego szkolenia w Wielkiej Brytanii. W 1975 roku uzyskał habilitację, opierając swoje badania na pracy „Chirurgiczne leczenie zespołu pozakrzepowego”. W latach 1978-1981 pełnił funkcję wicedyrektora, a następnie od 1982 do 1989 roku był dyrektorem Instytutu Chirurgii AM.
Od 1980 do 2003 roku kierował Kliniką Chirurgii Ogólnej i Chorób Klatki Piersiowej, a jego doświadczenie obejmowało również szkolenia zagraniczne – w 1984 roku przebywał na trzymiesięcznym kursie w Lund, a w 1985 roku w Niemczech Zachodnich. W latach 1985 i 1986 pełnił rolę konsultanta Światowej Organizacji Zdrowia w zakresie chirurgii naczyniowej, organizując kursy szkoleniowe w takich krajach jak Indie, Chiny i Korea.
Szostek zasiadał w Radzie Narodowej miasta stołecznego Warszawy przez kilka kadencji, a w latach 1981–1990 pełnił funkcję jej przewodniczącego, stając się pierwszą bezpartyjną osobą w historii tego gremium. Od 1985 do 1989 roku reprezentował okręg Warszawa Ochota jako poseł na Sejm PRL IX kadencji, gdzie był aktywnym członkiem wielu komisji.
W 1990 roku Szostek zaangażował się w organizację Europejskiego Zjazdu Chirurgów Naczyniowych. Był również prezydentem Europejskiego Towarzystwa Chirurgów Naczyniowych w latach 1991–1992. Po zakończeniu tej kadencji pozostawał aktywnym członkiem zarządu towarzystwa. W latach 1999-2002 pełnił funkcję prorektora Akademii Medycznej w Warszawie, zajmując się sprawami klinicznymi oraz współpracą z regionem. Od grudnia 2003 roku był prezesem zarządu Fundacji Rozwoju Chirurgii Naczyniowej.
W swojej karierze Szostek angażował się również w pracę organizacyjną. Był wiceprezesem Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej przez trzy kadencje oraz członkiem wielu towarzystw naukowych, zdobywając status członka honorowego Polskiego Towarzystwa Chirurgów Naczyniowych oraz Polskiego Towarzystwa Angiologicznego. Jego działalność naukowa obfitowała w publikacje – opublikował ponad 250 prac i wygłosił wiele referatów na konferencjach.
5 czerwca 2014 roku Rada m.st. Warszawy nadała mu tytuł Honorowego Obywatela miasta stołecznego Warszawy. Po zakończeniu swojej działalności zawodowej Mieczysław Szostek został pochowany na cmentarzu w Wilanowie, co jest świadectwem jego głębokiego związku z miastem oraz jego osiągnięciami w dziedzinie medycyny i chirurgii.
Odznaczenia
Mieczysław Szostek, uznany w polskiej nauce oraz dydaktyce, otrzymał wiele znaczących odznaczeń, które potwierdzają jego wkład w rozwój kraju oraz jego działalność w obszarze edukacji i obronności. Jego osiągnięcia zostały docenione poprzez różne nagrody, a wśród nich znajdują się:
- Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 2005 roku „za wybitne zasługi w działalności naukowej i dydaktycznej”,
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, otrzymany w 2000 roku,
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Złoty Krzyż Zasługi,
- Medal 30-lecia Polski Ludowej,
- Medal 40-lecia Polski Ludowej,
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
- Medal Komisji Edukacji Narodowej,
- Medal „Pro Patria”,
- Medal za Zasługi dla Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego,
- Medal za Zasługi dla Wydziału Lekarskiego,
- Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Lekarz Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”,
- Odznaka honorowa „Za wzorową pracę w służbie zdrowia”,
- Złota Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej”,
- Odznaka honorowa m.st. Warszawy,
- Odznaka honorowa Związku Inwalidów Wojennych,
- Odznaka „Wzorowy Lekarz RP”.
Te wyróżnienia stanowią dowód uznania dla jego zaangażowania w rozwój medycyny oraz wpływ na kształcenie przyszłych pokoleń lekarzy i specjalistów.
Przypisy
- a b Mieczysław Szostek. rejestry-notarialne.pl.
- Informacje na stronie Collegium Mazovia.
- Informacje w wyszukiwarce podmiotów KRS.
- Uchwała nr LXXXIII/2105/2014 z 05.06.2014 r. um.warszawa.pl.
- M.P. z 2005 r. nr 65, poz. 899.
- M.P. z 2000 r. nr 14, poz. 301.
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Jarosław Fojut | Leszek Sołonowicz | Wojciech Lemański | Jerzy Iwaszkiewicz (dziennikarz) | Zenon Hanas | Leszek KawczyńskiOceń: Mieczysław Szostek