UWAGA! Dołącz do nowej grupy Legionowo - Ogłoszenia | Sprzedam | Kupię | Zamienię | Praca

Leszek Kawczyński

Inżynieria i technologie

Leszek Grzegorz Kawczyński, urodzony 9 maja 1934 roku w Legionowie, był wybitnym inżynierem mechanikiem oraz dyrektorem Sanockiej Fabryki Autobusów „Autosan”. Jego życie zakończyło się 1 lutego 2010 roku w Sanoku, pozostawiając po sobie trwały ślad w historii polskiego przemysłu motoryzacyjnego oraz działalności sportowej i społecznej.

Jako profesjonalista w swojej dziedzinie, Kawczyński w znaczący sposób przyczynił się do rozwoju sanockiej fabryki, która stała się synonimem jakości i innowacji w produkcji autobusów. Jego zaangażowanie w sprawy lokalne i sportowe z pewnością miało pozytywny wpływ na społeczność, której służył.

Życiorys

Leszek Kawczyński był osobą, która znacząco wpłynęła na rozwój regionu sanockiego, zarówno w sferze przemysłowej, jak i społecznej. Urodził się jako syn Karola (zm. 1987) i Amelii. Jego edukacja obejmowała studia na Politechnice Warszawskiej, gdzie zdobył tytuł inżyniera w latach 1951–1955.

W swojej karierze zawodowej pracował w różnych zakładach, w tym w Zakładach Metalowych w Skarżysku-Kamiennej oraz w Nowej Dębie. Następnie związał się z Sanocką Fabryką Autobusów „Autosan” (więcej informacji dostępnych jest pod tym linkiem: Sanocka Fabryka Autobusów „Autosan”), gdzie rozpoczął pracę 1 grudnia 1961 roku. W 1963 roku awansował na stanowisko głównego technologa, a następnie był głównym inżynierem aż do 1967 roku, kiedy to objął funkcję dyrektora naczelnego. W tym okresie zakład, zatrudniający około 6 tysięcy osób, przeżywał swoje największe sukcesy, produkując rocznie około 3 tysięcy autobusów oraz 40 tysięcy przyczep.

Podczas swojej działalności Kawczyński był aktywnym członkiem PZPR. Od 24 lutego 1955 roku stał się jego członkiem, a w latach 70. pełnił różne funkcje w strukturach partyjnych. Był także radnym Miejskiej Rady Narodowej w Sanoku, gdzie wielokrotnie został wybrany na różne kadencje. Zasiadał w jej prezydium oraz przewodniczył w kilku okresach, w tym do 25 kwietnia 1990 roku.

Jako miłośnik sportu, Kawczyński pełnił funkcję prezesa klubu sportowego Stal Sanok w latach 1962-1964, następnie angażował się w rozwój hokeja na lodzie w Sanoku, co przyczyniło się do awansu drużyny do I ligi w 1976 roku. Jego pasja do sportu była widoczna również w działalności w Społecznym Komitecie Budowy Ośrodków Sportowych w Sanoku.

W 1982 roku Kawczyński był współautorem publikacji pt. „Autosan”, a także brał udział w organizacji ważnych wydarzeń kulturalnych, takich jak Festiwal im. Adama Didura. Wspierał również rozwój Zespołu Pieśni i Tańca „Autosan”, który później przekształcił się w Zespół Tańca Ludowego „Sanok”. Po przejściu na emeryturę, prowadził kiosk przy ulicy Sienkiewicza oraz angażował się społecznie w Sanockiej Fundacji Ochrony Zdrowia.

Leszek Kawczyński odszedł 1 lutego 2010 roku, a jego prochy spoczywają w kolumbarium na Cmentarzu Centralnym w Sanoku. Był wielkim człowiekiem rodzinnym, był żonaty z Anielą, miał syna Grzegorza, który również wiązał swoją przyszłość z hokejem w Stali Sanok i został prezesem klubu STS Sanok.

W 2011 roku Rada Miasta Sanoka postanowiła uczcić jego pamięć, nadając jedną z ulic w dzielnicy Posada imię Leszka Kawczyńskiego. Decyzja ta wzbudziła kontrowersje, gdyż niektórzy, w tym przedstawiciele NSZZ „Solidarność”, zwracali uwagę na jego działania w czasie stanu wojennego oraz konsekwencje, które ponieśli pracownicy fabryki.

Odznaczenia i wyróżnienia

Leszek Kawczyński, znany i szanowany działacz, zdobył wiele odznaczeń oraz wyróżnień na przestrzeni swojego życia. Jego zasługi obejmują różnorodne aspekty działalności społecznej i kulturowej. Oto niektóre z najważniejszych nagród i odznak, jakie otrzymał:

  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1987),
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (przyznany do 1977),
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Złoty Krzyż Zasługi,
  • Medal 30-lecia Polski Ludowej (1974),
  • Medal 40-lecia Polski Ludowej (1985),
  • Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (1988),
  • Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1976),
  • Krzyż „Za Zasługi dla ZHP” (1989),
  • Odznaka „Zasłużony Działacz Federacji „Stal”” (1976),
  • Wpis do „Księgi zasłużonych dla województwa krośnieńskiego” (1976, w gronie pierwszych trzydziestu wyróżnionych osób),
  • Odznaka „Zasłużony dla Sanoka” (po raz pierwszy 1976, po raz drugi 2005-2010),
  • Srebrna Odznaka „Zasłużony Działacz Związku Zawodowego „Metalowcy”” (1978),
  • Srebrna Odznaka „Zasłużony Działacz LOK” (1978),
  • Złota „odznaka za pracę społeczną dla miasta Krakowa” (1977),
  • Złoty medal „Za zasługi dla ziemi krakowskiej” (1978),
  • Medal „Zasłużony dla Politechniki Rzeszowskiej” (1978),
  • Odznaka honorowa „Za zasługi dla Województwa Krośnieńskiego” (1979),
  • Odznaka honorowa „Zasłużony dla Województwa Rzeszowskiego”,
  • Srebrna Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej” (1973),
  • Złota Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej” (1980),
  • Odznaka honorowa Polskiego Związku Wędkarskiego (1970),
  • Odznaka „Zasłużony dla budowy ośrodka” (1976, przyznany przez komitet budowy zespołu basenów w Sanoku),
  • Złota odznaka Polskiego Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów (1985),
  • Honorowe Członkostwo Stowarzyszenia Miłośników Zespołu Tańca Ludowego „Sanok”.

Przypisy

  1. Waldemar Och. Kalendarium sanockie 2005-2010. „Rocznik Sanocki 2011”, s. 278, 2011 r.
  2. Marcin Drozd: Wspomnienia. Sanok: 2014 r., s. 79.
  3. Leszek Kawczyński nie żyje. isanok.pl, 02.02.2010 r. [dostęp 2014-07-14].
  4. Podziękowania. „Tygodnik Sanocki”, s. 11, Nr 6 (952) z 12.02.2010 r.
  5. Marian Struś. Na zawsze pozostanie nasz, sanocki. „Tygodnik Sanocki”, s. 6, Nr 5 (951) z 05.02.2010 r.
  6. Sport w Sanoku w okresie powojennym. isanok.pl. [dostęp 2015-09-12].
  7. Franciszek Oberc: Kalendarium sanockie 1974-1994 w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995 r., s. 954.
  8. Wykaz nazw ulic miasta Sanoka. sanok.pl, 13.01.2012 r. [dostęp 2014-05-10].
  9. Inauguracyjne posiedzenie Komitetu Wykonawczego PRON. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 19 (275) z 10-20.07.1983 r.
  10. Miejska Rada Narodowa w nowym składzie. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 20 (455) z 10-20.07.1988 r.
  11. Józef Ząbkiewicz. Hokeiści już myślą o nowym sezonie. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, Nr 12 (411) z 20-30.04.1987 r.
  12. Nasi pracownicy – kandydaci na radnych MRN. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 2 (95) z 11-20.01.1978 r.
  13. Powstała Tymczasowa Miejska Rada Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 14 (248) z 1-10.10.1982 r.
  14. Wysokie odznaczenia dla mieszkańców Sanoka i pracowników SFA na 30-lecie PRL. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 21 (150) z 20-31.07.1979 r.
  15. Kondolencje. „Nowiny”, s. 2, Nr 104 z 06.05.1987 r.
  16. Kondolencje. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 14 (413) z 10-20.05.1987 r.
  17. Bronisław Bikowski – ponownie pierwszym sekretarzem KZ PZPR. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 1 (20) z 01-15.01.1975 r.
  18. Egzekutywa KW PZPR. „Nowiny”, s. 3, Nr 40 z 18-19.02.1978 r.
  19. Józef Ząbkiewicz. 25 lat sanockiego oddziału PZERiI. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 23 (350) z 10-20.08.1985 r.
  20. Wysokie odznaczenia dla wieloletnich działaczy sportowych i kulturalnych. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 5, Nr 23 (68) z 01-15.12.1976 r.
  21. Z obrad Wojewódzkiej Konferencji Partyjnej w Krośnie. „Nowiny”, s. 1-2, Nr 252 z 14.11.1975 r.
  22. Członkowie KW PZPR w Krośnie. „Nowiny”, s. 3, Nr 40 z 18-19.02.1978 r.

Oceń: Leszek Kawczyński

★★★★★
Średnia ocena:4.53 Liczba ocen:15