Leszek Kawczyński

---

Życiorys

Leszek Kawczyński był osobą, która znacząco wpłynęła na rozwój regionu sanockiego, zarówno w sferze przemysłowej, jak i społecznej. Urodził się jako syn Karola (zm. 1987) i Amelii. Jego edukacja obejmowała studia na Politechnice Warszawskiej, gdzie zdobył tytuł inżyniera w latach 1951–1955.

W swojej karierze zawodowej pracował w różnych zakładach, w tym w Zakładach Metalowych w Skarżysku-Kamiennej oraz w Nowej Dębie. Następnie związał się z Sanocką Fabryką Autobusów „Autosan” (więcej informacji dostępnych jest pod tym linkiem: Sanocka Fabryka Autobusów „Autosan”), gdzie rozpoczął pracę 1 grudnia 1961 roku. W 1963 roku awansował na stanowisko głównego technologa, a następnie był głównym inżynierem aż do 1967 roku, kiedy to objął funkcję dyrektora naczelnego. W tym okresie zakład, zatrudniający około 6 tysięcy osób, przeżywał swoje największe sukcesy, produkując rocznie około 3 tysięcy autobusów oraz 40 tysięcy przyczep.

Podczas swojej działalności Kawczyński był aktywnym członkiem PZPR. Od 24 lutego 1955 roku stał się jego członkiem, a w latach 70. pełnił różne funkcje w strukturach partyjnych. Był także radnym Miejskiej Rady Narodowej w Sanoku, gdzie wielokrotnie został wybrany na różne kadencje. Zasiadał w jej prezydium oraz przewodniczył w kilku okresach, w tym do 25 kwietnia 1990 roku.

Jako miłośnik sportu, Kawczyński pełnił funkcję prezesa klubu sportowego Stal Sanok w latach 1962-1964, następnie angażował się w rozwój hokeja na lodzie w Sanoku, co przyczyniło się do awansu drużyny do I ligi w 1976 roku. Jego pasja do sportu była widoczna również w działalności w Społecznym Komitecie Budowy Ośrodków Sportowych w Sanoku.

W 1982 roku Kawczyński był współautorem publikacji pt. „Autosan”, a także brał udział w organizacji ważnych wydarzeń kulturalnych, takich jak Festiwal im. Adama Didura. Wspierał również rozwój Zespołu Pieśni i Tańca „Autosan”, który później przekształcił się w Zespół Tańca Ludowego „Sanok”. Po przejściu na emeryturę, prowadził kiosk przy ulicy Sienkiewicza oraz angażował się społecznie w Sanockiej Fundacji Ochrony Zdrowia.

Leszek Kawczyński odszedł 1 lutego 2010 roku, a jego prochy spoczywają w kolumbarium na Cmentarzu Centralnym w Sanoku. Był wielkim człowiekiem rodzinnym, był żonaty z Anielą, miał syna Grzegorza, który również wiązał swoją przyszłość z hokejem w Stali Sanok i został prezesem klubu STS Sanok.

W 2011 roku Rada Miasta Sanoka postanowiła uczcić jego pamięć, nadając jedną z ulic w dzielnicy Posada imię Leszka Kawczyńskiego. Decyzja ta wzbudziła kontrowersje, gdyż niektórzy, w tym przedstawiciele NSZZ „Solidarność”, zwracali uwagę na jego działania w czasie stanu wojennego oraz konsekwencje, które ponieśli pracownicy fabryki.

Odznaczenia i wyróżnienia

Leszek Kawczyński, znany i szanowany działacz, zdobył wiele odznaczeń oraz wyróżnień na przestrzeni swojego życia. Jego zasługi obejmują różnorodne aspekty działalności społecznej i kulturowej. Oto niektóre z najważniejszych nagród i odznak, jakie otrzymał:

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1987),
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (przyznany do 1977),
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Złoty Krzyż Zasługi,
• Medal 30-lecia Polski Ludowej (1974),
• Medal 40-lecia Polski Ludowej (1985),
• Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (1988),
• Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1976),
• Krzyż „Za Zasługi dla ZHP” (1989),
• Odznaka „Zasłużony Działacz Federacji „Stal”” (1976),
• Wpis do „Księgi zasłużonych dla województwa krośnieńskiego” (1976, w gronie pierwszych trzydziestu wyróżnionych osób),
• Odznaka „Zasłużony dla Sanoka” (po raz pierwszy 1976, po raz drugi 2005-2010),
• Srebrna Odznaka „Zasłużony Działacz Związku Zawodowego „Metalowcy”” (1978),
• Srebrna Odznaka „Zasłużony Działacz LOK” (1978),
• Złota „odznaka za pracę społeczną dla miasta Krakowa” (1977),
• Złoty medal „Za zasługi dla ziemi krakowskiej” (1978),
• Medal „Zasłużony dla Politechniki Rzeszowskiej” (1978),
• Odznaka honorowa „Za zasługi dla Województwa Krośnieńskiego” (1979),
• Odznaka honorowa „Zasłużony dla Województwa Rzeszowskiego”,
• Srebrna Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej” (1973),
• Złota Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej” (1980),
• Odznaka honorowa Polskiego Związku Wędkarskiego (1970),
• Odznaka „Zasłużony dla budowy ośrodka” (1976, przyznany przez komitet budowy zespołu basenów w Sanoku),
• Złota odznaka Polskiego Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów (1985),
• Honorowe Członkostwo Stowarzyszenia Miłośników Zespołu Tańca Ludowego „Sanok”.

---

Oceń: Leszek Kawczyński

---