Pomnik Polski Walczącej w Legionowie to ważny symbol upamiętniający walkę z totalitaryzmami. Jego historia sięga okresu międzywojennego, kiedy to planowano postawić na tym miejscu pomnik dla uczczenia Polskiej Organizacji Wojskowej. Po wielu zawirowaniach i trudnych czasach, pomnik został ostatecznie odsłonięty w 1994 roku, po długim procesie przygotowań i budowy, w ramach którego współpracowały różne instytucje i społeczności lokalne.
Historia tego miejsca rozpoczęła się na początku XX wieku. W międzywojniu planowano stworzenie pomnika, jednak wybuch II wojny światowej uniemożliwił realizację tych zamierzeń. Po wojnie miejsce to zyskało nową nazwę – Plac Bojowników o Wolność i Demokrację, a w 1946 roku postawiono na nim krzyż brzozowy, który był symbolem upamiętniającym żołnierzy Wojska Polskiego oraz przedstawicieli Ruchu Oporu. Uroczystości związane z tym miejscem były nieodłącznym elementem obchodów państwowych.
W latach 60. z inicjatywy ZBoWiDu powstał pomnik Walki i Męczeństwa, który jednak nie zyskał uznania wśród społeczności lokalnej i został zdemontowany w 1992 roku. W 1991 roku, w nowej rzeczywistości politycznej, utworzono komitet budowy kolejnego pomnika. W 1993 roku Rada Miejska w Legionowie zatwierdziła projekt budowy Pomnika „Polski Walczącej”, którego celem było uczczenie walki Polskiego Państwa Podziemnego oraz Armii Krajowej. Współpraca wielu specjalistów z różnych dziedzin doprowadziła do jego odsłonięcia 22 maja 1994 roku, co miało ogromne znaczenie dla lokalnej społeczności i jej pamięci o historii kraju.
Źródło: Urząd Miasta Legionowo
Oceń: Pomnik Polski Walczącej w Legionowie – Historia i Uroczystości
Zobacz Także
