Hanna Lucyna Filipkowska, urodzona 30 czerwca 1936 roku w Legionowie, a zmarła 21 czerwca 1996 roku tamże, była wybitną polską historyk literatury. Jej kariera naukowa rozpoczęła się w 1954 roku na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie studiowała filologię polską. Po ukończeniu studiów, w 1962 roku, obroniła pracę magisterską. Już siedem lat później, w 1969 roku, uzyskała stopień doktora, co otworzyło jej drzwi do dalszej kariery akademickiej.
Od 1962 roku Filipkowska była stałym pracownikiem Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (PAN). W 1979 roku przeniosła się do Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, gdzie objęła stanowisko w Katedrze Literatury Polskiej Pozytywizmu i Młodej Polski. W 1988 roku uzyskała stopień doktora habilitowanego, a rok później została docentem. W 1992 roku awansowała na profesora nadzwyczajnego. Jej życie zakończyło się w wyniku ciężkiej choroby nowotworowej.
W swojej pracy naukowej koncentrowała się głównie na literaturze polskiej okresu pozytywizmu oraz Młodej Polski. Do jej istotnych dzieł należą: Wśród bogów i bohaterów. Dramaty antyczne Stanisława Wyspiańskiego wobec mitu (1972), Tragiczna wolność czyli opowieść o życiu i twórczości Marii Komornickiej 1876–1945 (1979) oraz Koncepcje mitu i jego związków z literaturą w krytyce literackiej Młodej Polski (1988). Publikowała także swoje prace w renomowanych czasopismach, takich jak „Pamiętnik Literacki” czy „Biuletyn Polonistyczny”.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Włodzimierz Siwiński (ekonomista) | Wojciech Morawski (historyk) | Adam KoperkiewiczOceń: Hanna Lucyna Filipkowska